माझे गाणे

वर्षं सरली एक वीस
अजुनही नकळतच जातो दीस


बोललंच नाही कधी कोणी
तर बोलतात पक्षी, फुले, पाने
आणि स्वतःशीच बोललो कधी
तर आपोआप तयार होते गाणे
ओठांवरचे गाणे
भावुकपणे गात जातो
अन प्रारब्धाचा घास
आपसूकच खात जातो

प्रत्येकाचा घास ठरलेला
प्रत्येकाची ओंजळही ठरलेली
दाणे किती आणि खडे किती
यांची गणितेही ठरलेली
किती घ्यायचं आणि किती सांडायचं
याची वजाबाकी प्रत्येकाने ठरवायची असते
आणि सुरुवातीला काठोकाठ भरलेली ओंजळ
आयुष्यभर पुरवायची असते


वर्षं सरली एक वीस
अजुनही नकळतच जातो दीस

उमलणारी फुले आणि बागडणारी मुले
डुलणारी कणसे आणि गुंजणारा वारा
उडणारे पाखरू अन ढगांचा पिसारा
स्फुरणारी गीते अन फुलणारी स्मिते
हेच माझे धन मग हात जरी रिते


-निखिल अनिल जोशी
२१-०१-२००९