भिंत

मिळण्यासि ज्ञानसागरा, माझी नदी निघाली
अडलीस का बिचारे, धरणात तू अकाली

तुज गर्व 'जरि अडखळले, खळखळेन वाहुन वेगे'
सांगता तुझ्या स्वप्नांची का दल्दलिच्या चिखला खाली

विजयाची तुझी पताका, क्षितिजावर झळकवण्याची
भिंतीस पाहुनी का ग, उर्मी अशी गळाली

तुज तहानल्या बाळांना, जीवने द्यायची होती
निष्पाप जंगले का ग, पाण्यामध्ये बुडाली

जी पुरात हरवुन जातिल, ती नको आसवे ढाळू
चल बंड करूया वेडे, संघर्षच तुझ्या कपाळी

तो अथांग सागर अजुनी, तुज खुणावतो ग आहे
भिंतीस फोडण्या आता, परिपक्व वेळ ही झाली


-निखिल अनिल जोशी
२८-०२-२०११
गडचिरोली